Ç’DONË TË THONË DISA ME FJALËT “FEJA MBAHET ME ZEMËR”?

Këto fjalë zakonisht e thuan ata njerëz të cilët mundohen që në çdo mënyrë tu ikin obligimeve të jurispodencës Islame(Sheriatit);kurse Islami në fakt është diqka tjetër.Kur i kthehemi kësaj qështje do të shohim se Islami si fe e shpallur nga Allahu xh.sh përbëhet prej dy shtyllave kryesore.Si shtyllë e parë është qështja e besimit duke filluar prej besimit në Allahun xh.sh. e deri tek besimi në caktimin e Tij.Si shtyllë e dytë,është qështja e besimit në obligimet praktike duke filluar prej faljes së namazit e deri te kryerja e Haxhxhit.

Sipas kësaj duhet ditur se çështja e besimit në Allahun xh.sh dhe në kushtet e tjera të imanit është qështje e zemrës duke filluar siç thotë Muhamedi a.s.:”Se imani është:Të besosh në Allahun,melekët e Tij,librat,pejgamberët,ditën e fundit dhe në caktimin e Tij.”(Transmeton Muslimi)

Mirpo çështja e besimit në ibadetet e Allahut xh.sh nuk është qështje e zemrës por është qështje e praktikës me vendosje(nijet) të zemrës,siç janë kushtet e Islamit për të cilat na lajmëron edhe vetë Muhamedi a.s. duke thenë:”Islami është:të adhurohet vetëm Allahu xh.sh dhe të mos besosh diqka tjetër pos Tij,Falja e Namzit,dhënia e zekatit,agjërimi i Ramzanit dhe shkuarja në haxhxh.”(Transmeton Muslimi)

Nga kjo shohim se Islami nuk është vetëm të besosh me zemër dhe të qëndrosh duarkryq,por edhe të vërtetosh besimin tënd në Allahun xh.sh edhe në praktikë të kryesh çdo obligim fetar të cilin na e ka caktuar Allahu xh.sh në Kur’anin Famëlartë.Prandaj duhet tu ikim shprehjeve të tilla,posaqërisht kur i thuhet dikujt të falë namazin,ai përgjigjet duke thënë se feja mbahet me zemër.Mirpo ne gjykojmë mbi punët e muslimanit të cilat duken,ndërsa sa i përket “besimit me zemër” atë e di vetëm Allahu xh.sh se çka fshehet në to.Tek e fundit ky njeri sikur të jetë me zemër të mirë,çka e pengon ta urrejë namazin ,të japë zekatin e gjitha obligimet e tjera fetare.Për këtë më mire na shpjegon i Dërguari i Allahut duke thënë:”Në trup gjendet një copë e vogël mishi,nëse ajo është e shëndoshë,është i shëndoshë i gjithë trupi e nëse ajo prishet,prishet i gjithë trupi,a nuk është kjo zemra.”(Muttefekkun alejhi)

Shafiu r.a. thotë:”Imami është me fjalë dhe punë,shtohet dhe dobësohet.”

Dijetarët e parë thanë:”Imami është të besosh me zemër,të shqiptojsh me gojë dhe ti kryejsh obligimet.”

Buhariu thotë:”Besimtari vlerësohet sipas veprave të tija.”
 

Këto fjalë zakonisht e thuan ata njerëz të cilët mundohen që në çdo mënyrë tu ikin obligimeve të jurispodencës Islame(Sheriatit);kurse Islami në fakt është diqka tjetër.Kur i kthehemi kësaj qështje do të shohim se Islami si fe e shpallur nga Allahu xh.sh përbëhet prej dy shtyllave kryesore.Si shtyllë e parë është qështja e besimit duke filluar prej besimit në Allahun xh.sh. e deri tek besimi në caktimin e Tij.Si shtyllë e dytë,është qështja e besimit në obligimet praktike duke filluar prej faljes së namazit e deri te kryerja e Haxhxhit.

Sipas kësaj duhet ditur se çështja e besimit në Allahun xh.sh dhe në kushtet e tjera të imanit është qështje e zemrës duke filluar siç thotë Muhamedi a.s.:”Se imani është:Të besosh në Allahun,melekët e Tij,librat,pejgamberët,ditën e fundit dhe në caktimin e Tij.”(Transmeton Muslimi)

Mirpo çështja e besimit në ibadetet e Allahut xh.sh nuk është qështje e zemrës por është qështje e praktikës me vendosje(nijet) të zemrës,siç janë kushtet e Islamit për të cilat na lajmëron edhe vetë Muhamedi a.s. duke thenë:”Islami është:të adhurohet vetëm Allahu xh.sh dhe të mos besosh diqka tjetër pos Tij,Falja e Namzit,dhënia e zekatit,agjërimi i Ramzanit dhe shkuarja në haxhxh.”(Transmeton Muslimi)

Nga kjo shohim se Islami nuk është vetëm të besosh me zemër dhe të qëndrosh duarkryq,por edhe të vërtetosh besimin tënd në Allahun xh.sh edhe në praktikë të kryesh çdo obligim fetar të cilin na e ka caktuar Allahu xh.sh në Kur’anin Famëlartë.Prandaj duhet tu ikim shprehjeve të tilla,posaqërisht kur i thuhet dikujt të falë namazin,ai përgjigjet duke thënë se feja mbahet me zemër.Mirpo ne gjykojmë mbi punët e muslimanit të cilat duken,ndërsa sa i përket “besimit me zemër” atë e di vetëm Allahu xh.sh se çka fshehet në to.Tek e fundit ky njeri sikur të jetë me zemër të mirë,çka e pengon ta urrejë namazin ,të japë zekatin e gjitha obligimet e tjera fetare.Për këtë më mire na shpjegon i Dërguari i Allahut duke thënë:”Në trup gjendet një copë e vogël mishi,nëse ajo është e shëndoshë,është i shëndoshë i gjithë trupi e nëse ajo prishet,prishet i gjithë trupi,a nuk është kjo zemra.”(Muttefekkun alejhi)

Shafiu r.a. thotë:”Imami është me fjalë dhe punë,shtohet dhe dobësohet.”

Dijetarët e parë thanë:”Imami është të besosh me zemër,të shqiptojsh me gojë dhe ti kryejsh obligimet.”

Buhariu thotë:”Besimtari vlerësohet sipas veprave të tija.”

Këto fjalë zakonisht e thuan ata njerëz të cilët mundohen që në çdo mënyrë tu ikin obligimeve të jurispodencës Islame(Sheriatit);kurse Islami në fakt është diqka tjetër.Kur i kthehemi kësaj qështje do të shohim se Islami si fe e shpallur nga Allahu xh.sh përbëhet prej dy shtyllave kryesore.Si shtyllë e parë është qështja e besimit duke filluar prej besimit në Allahun xh.sh. e deri tek besimi në caktimin e Tij.Si shtyllë e dytë,është qështja e besimit në obligimet praktike duke filluar prej faljes së namazit e deri te kryerja e Haxhxhit.

Sipas kësaj duhet ditur se çështja e besimit në Allahun xh.sh dhe në kushtet e tjera të imanit është qështje e zemrës duke filluar siç thotë Muhamedi a.s.:”Se imani është:Të besosh në Allahun,melekët e Tij,librat,pejgamberët,ditën e fundit dhe në caktimin e Tij.”(Transmeton Muslimi)

Mirpo çështja e besimit në ibadetet e Allahut xh.sh nuk është qështje e zemrës por është qështje e praktikës me vendosje(nijet) të zemrës,siç janë kushtet e Islamit për të cilat na lajmëron edhe vetë Muhamedi a.s. duke thenë:”Islami është:të adhurohet vetëm Allahu xh.sh dhe të mos besosh diqka tjetër pos Tij,Falja e Namzit,dhënia e zekatit,agjërimi i Ramzanit dhe shkuarja në haxhxh.”(Transmeton Muslimi)

Nga kjo shohim se Islami nuk është vetëm të besosh me zemër dhe të qëndrosh duarkryq,por edhe të vërtetosh besimin tënd në Allahun xh.sh edhe në praktikë të kryesh çdo obligim fetar të cilin na e ka caktuar Allahu xh.sh në Kur’anin Famëlartë.Prandaj duhet tu ikim shprehjeve të tilla,posaqërisht kur i thuhet dikujt të falë namazin,ai përgjigjet duke thënë se feja mbahet me zemër.Mirpo ne gjykojmë mbi punët e muslimanit të cilat duken,ndërsa sa i përket “besimit me zemër” atë e di vetëm Allahu xh.sh se çka fshehet në to.Tek e fundit ky njeri sikur të jetë me zemër të mirë,çka e pengon ta urrejë namazin ,të japë zekatin e gjitha obligimet e tjera fetare.Për këtë më mire na shpjegon i Dërguari i Allahut duke thënë:”Në trup gjendet një copë e vogël mishi,nëse ajo është e shëndoshë,është i shëndoshë i gjithë trupi e nëse ajo prishet,prishet i gjithë trupi,a nuk është kjo zemra.”(Muttefekkun alejhi)

Shafiu r.a. thotë:”Imami është me fjalë dhe punë,shtohet dhe dobësohet.”

Dijetarët e parë thanë:”Imami është të besosh me zemër,të shqiptojsh me gojë dhe ti kryejsh obligimet.”

Buhariu thotë:”Besimtari vlerësohet sipas veprave të tija.”